จากหลวงพระบาง ถึงซำเหนือ from luangprabang to xamneua

ทริปเที่ยวซำเหนือ จากหลวงพระบางนี้ เป็นทริปที่ไม่ง่ายซักเท่าไร เพราะว่าชีวิตจะอยู่บนรถโดยสารซะมากกว่า แล้วทริปนี้ก็เล่นเอาผมก้นช้ำจริง ๆ ตั้งแต่หลวงพระบางไปจนถึงซำเหนือ เพราะใช้เวลาเกือบ 12 ชั่วโมง ส่วนทางก็มีอยู่สองโค้ง คือ โค้งซ้ายกับโค้งขวา นี่ยังไม่รวมถึงตอนกลับนะครับ จากซำเหนือไปลงเวียงจันต้องใช้เวลา 1 วัน กับอีก 1 คืน บางคนสงสัยทำไมผมเริ่มจากหลวงพระบาง เพราะทุก ๆ ปี ผมจะเข้าไปไหว้พระบาง ในหลวงพระบาง ผมก็เลยเริ่มต้นจากหลวงพระบาง จากนั้นก็เดินทางไปยังตอนเหนือของลาว ซึ่งทริปนนี้ผมไปซำเหนือ แต่สำหรับคนที่สนใจจะเริ่มต้นจากไทยมาหลวงพระบางก็ไปดูทริปย้อนหลังผมได้นะครับ

ผมออกจากที่พักแล้วไปขึ้นรถโดยสารที่สถานีขนส่งโดยสารสายเหนือหลวงพระบาง ให้มอเตอร์ไซค์รับจ้างไปส่งได้ไม่เกิน 10 นาที จากหลวงพระบางก็ถึงแล้ว ส่วนรถโดยสารไปซำเหนือมีสองเที่ยวนะครับ 08.30 น. กับ 16.00 น. ไปถึงซำเหนือประมาณ 2 ทุ่มกว่า ๆ ส่วนบรรยากาศเป็นไงนั้น ต้องลองไปสัมผัสเอง แล้วจะรู้ว่านี่แหละคือความแตกต่างจากประสบการณ์การเดินทางในแต่ละที่ 
 



 









หลังจากที่มาถึงสถานีรถประจำทางในตอนมืด ๆ ประมาณสองทุ่มก็กังวลนิด ๆ ว่าคืนนี้จะนอนไหนดี แต่ว่าผมก็ไม่วิตกกังวลซักเท่าไร เพราะมีฝรั่งอีก 5-6 คน ก็ยังไม่มีที่พัก ผมได้เปรียบฝรั่งหน่อยตรงที่ภาษาไทยเป็นภาษาพี่น้องกัน ผมมองรอบ ๆ สถานีรถโดยสารก็ยังเกสท์เฮ้าท์ประมารณ 3 ที่ ให้พักได้ แต่เท่าที่ผมรู้มาว่าในซำเหนือมีที่พักอีกมาก และในเมืองซำเหนือจะน่าเที่ยวมากกว่านี้ ถ้าจะนอนบนนี้คงไม่สนุกแน่ ผมจึงอาศัยเพื่อนคนลาวที่คุยกันมาระหว่างทาง ให้น้องชายของเขาไปส่งผมในเมืองก่อนที่จะหาที่พักในค่ำคืนนี้ต่อ
 
 
ในที่สุดก็มาเจอที่พักไม่ไกลจากหน่วยแก้วหลักเมือง ติดกับที่ว่าการซำเหนือ ราคาห้องอยู่ที่คืนละ 320 บาท ข้าง ๆ มีร้านอาหาร มีตลาดนัดมื้อแร้ง และมี Wifire ด้วย ผมจึงตัดสินใจนอนที่นี่เลยที่เรือนพักบุญโฮม 2 คืน กะว่าถ้ามีเวลาอีกจะไปนอนที่เวียงไซอีกคืน


 






ค่ำคืนนี้ผมยังไม่นอนเพราะว่ายังไม่ได้กินข้าวเลย ตั้งแต่ช่วงกลางวัน กะว่าจะกินอาหารขึ้นชื่อของซำเหนือซะหน่อย วันแรกผมก็สั่งลาบซำเหนือมาเลย ไม่งั้นเดี๋ยวเขาว่ามาไม่ถึงซำเหนือ โดยลาบซำเหนือจะไม่เหมือนกับลาบทั่ว ๆ ไป นอกจากจะใส่เนื้อควายแล้ว ยังใส่บักแคนด้วย 
 





หลังจากอิ่มกับอาหารมื้อค่ำผมก็ต้องเดินออกกำลังกายซักหน่อย เพื่อเป็นการย่อยข้าว และให้กล้ามเนื้อที่เมื่อยล้ามาทั้งวันกับการนั่งรถโดยสารได้ผ่อนคลายบ้าง ก็ไปดูตลาดมื้อแร้งที่อยู่คนละฟากถนนกับที่พักที่ผมได้พักในค่ำคืนนี้ สำหรับค่ำคืนนี้ผมนอนหลับสบาย ทั้ง ๆ ที่ห้องพักไม่มีแอร์ แต่อากาศในซำเหนือเย็นมาก คงต้องห่มผ้าแน่นอน กะว่ารุ่งเช้าต้องไปเที่ยวดูตลาด เมือง ผู้คนในซำเหนือ รวมถึงมองหารถเช่าเที่ยวต่อไปยังเมืองเวียงไซ
 
รุ่งเช้าผมตื่นแต่เช้ามาดูวิถีคนซำเหนือ ดูเด็กน้อยไปโรงเรียน ดูวิถีคนในเมืองซำเหนือ จากนั้นก็เดินมุ่งหน้าไปเที่ยวตลาดซำเหนือในยามเช้าก่อนดีกว่า ว่ามีอะไรน่าสนใจบ้าง แต่เท่าที่ได้คุยกับแม่เฒ่าซำเหนือก็รู้ว่าตลาดมีติดกันสองตลาดคือตลาดเช้าซำเหนือ กับตลาดจีน ซึ่งตลาดเช้าซำเหนือจะขายผลไม้ เนื้อสัตว์ พืชผลทางการเกษตร ส่วนตลาดจีนก็จะขายเครื่องใช้ไม้สอยต่าง ๆ มากมาย ไม่ว่าจะเป็นโทรศัพท์ เครื่องมือเกษตรกรรม จิปาถะมากมายต้องไปชมกันเอง 
 
 













เดินไปเดินมาทางหารถมอเตอร์ไซค์เช่าก็ไม่ชัดเจนซักเท่าไร เห็นแต่ป้ายมีรถมอเตอร์ไซค์ รถตู้ให้เช่า แต่พอโทรไปก็ไม่มีใครรับสาย เดินไปมาเห็นร้านหมูปิ้ง ร้านโจ๊กเลยแวะซะหน่อยเติมพลังก่อน เผื่อจะได้ข้อมูลว่าจะไปหารถจักรกลเช่าที่ไหนดี แต่ก็พอมีแววแล้ว คนโน่นไปทาง คนนี้ชี้ไปทาง เอาเป็นว่าไปทุกทางเลย ต้องเจอซักที่แหละ เพราะดีกว่ามีแต่คนบอกไม่รู้ไม่มี อ้อลืมบอกไปร้านโจ๊กจะอยู่ตรงข้ามกับตลาดเช้าซำเหนือ คนละฝั่งแม่น้ำซำ จะมีซอยเข้าไปมีของกินหลายร้านค้า

 






หลังจากอิ่มแล้วก็เดินไปตามคนที่บอกทั้งหลาย แต่ว่าไม่น่าเชื่อจุดใต้ตำตอ เพราะเดินจากร้านโจ๊กไปถึงถนนคนละฝั่งกับน้ำซำ ที่มีศูนย์ราชการเยอะ ๆ ก็จะเห็นการท่องเที่ยวเมืองซำเหนือ ก็เลยไปขอข้อมูลซะเลยว่าที่ไหนมีให้เช่ารถในซำเหนือและที่นี่แหละติด ๆ กัน มีบริการรถเช่ามากมาย รับรองคนที่จะมาซำเหนือไม่ยากแล้ว มีรถมอเตอร์ไซค์ขับเองแล้ว รถตู้ก็มี สำหรับคนที่ติดตามอันแน่ออนทัวร์ก็จะได้รับข้อมูลที่ผมอุตส่าห์ดั้นด้นไปหามาให้แบบนี้หละครับ
 
 
 










ผมโทรศัพท์ติดต่อขอเช่ารถมอเตอร์ไซค์ ตกลงกันได้ที่วันละ 320 บาท 80,000 กีบ ถามว่าแพงไหมก็แพงนะ แต่ตอนนี้มีเจ้านี้ที่เดียวก็ต้องยอม ส่วนรถนั้นก็ไม่ให้ค้างคืน ตอนแรกกะจะไปนอนเมืองเวียงไซซะหน่อย เลยอดเลยต้องกลับมานอนในซำเหนืออีก 1 คืน คงเป็นเพราะเพิ่งเปิดใหม่เขาเลยกังวล อีกหน่อยคนเที่ยวเยอะ ๆ ไปนอนที่เมืองเวียงไซยังไงก็ต้องให้เช่าแบบหลาย ๆ วันอยู่ดีอะ เพื่อเป็นการไม่ให้เสียเวลาผมเลยเดินไปเที่ยวหน่วยแก้วหลักเมืองก่อน เพราะอยู่ไม่ไกลกันเลย ไม่ถึง 200 เมตร
 


หลังจากได้ข้อมุลท่องเที่ยว รถมอเตอร์ไซค์เช่าแล้ว ก็เริ่มเตรียมตัวเดินทาง ะหว่างการเดินทางไม่ต้องพูดถึง เพราะทางไปนั้นเป็นเขาและโค้ง ส่วนรถที่ผมใช้ใช่ว่าจะใหม่ ไม่กล้าไปเร็ว และรถก็เบรคไม่ค่อยอยู่ ลงเขาต้องเกียร์ 1 ตลาด แทบจะจูงเลย ส่วนบรรยากาศดีมาก อากาศดี ธรรมชาติล้อมรอบด้วยต้น ไม้ ภูเขา โดยจุดหมายแรกของผมอยู่ที่ตาดน้ำนัว

คนที่เข้ามาเมืองเวียงไซ จะมีสามแยก ตรงสามแยกจะมีปั๊มน้ำมันสังเกตไม่ยาก จะมีป้ายบอกเมืองเวียงไซ ให้เลี้ยวขวาขับไปไม่ไกลจะมีสะพานข้ามแม่น้ำนัว สังเกตุไม่ยาก แต่ว่าการที่จะไปเที่ยวตาดน้ำนัวนี่ไม่ง่าย ตอนแรกก็นึกว่าจะอยู่ติดถนน ที่ไหนได้เอารถจอดไว้ริมถนน แล้วเดินไปไม่น้อยกว่า 2 กิโลเมตร ทางเป็นเขาสูง มีต้นไม้รก ต้องระมัดระวังด้วย เพราะทางเดินมีหน้าผาหลายจุดถือว่าอันตรายเลย มองเห็นต้นไม้ ทุ่งนา เขาไกล ๆ เมืองเวียงไซจากเส้นทางการเดินทาง ผมใช้เวลาไม่น้อยกว่า 30 นาที ก็เดินทางมาถึงตาดน้ำนัว เล่นเอาเหงื่อแตกพลั๊กไปเลย




 















<< จากหลวงพระบางถึงซำเหนือ หน้า 2 >>