 |
|
| ประสบการณ์การเดินทางไปเที่ยวประเทศกัมพูชาของผมอันแน่ออนทัวร์ เป็นการถ่ายทอดความรู้สึกที่หลายคนยังไม่รู้ หรือยังเข้าใจผิด ๆ เหมือนกับผมในสมัยก่อน เพราะหากใครพูดถึงไปเที่ยวกัมพูชา หรือเขมรนั้น ทุกคนคิดว่าน่ากลัว ระวังจะโดนหลอก ระวังโดนขโมยทรัพย์สิน ระวังจะถูกทำร้ายนะ ถ้าจะไปเที่ยวต้องไปกับทัวร์เท่านั้นถึงจะปลอดภัยเพราะถนนหนทางไม่ค่อยดีด้วย จะกินอยู่อย่างไง ของเขมรเขาแรงนะระวังด้วย ผมก็กลัวเลยซิ การเดินทางเข้าไปยังประเทศกัมพูชาผมครั้งแรกก็ยังไม่กล้าไปคนเดียวเพราะพูดภาษากัมพูชาไม่ได้เลย ภาษาอังกฤษก็พูดงูงูปลาปลา ดังนั้นผมจึงขออาศัยทัวร์เขาไปครั้งแรก (ไม่ได้เป็นลูกทัวร์ไปนะครับ ไปเป็นเด็กหิ้วกระเป๋าให้เขาตะหาก) แต่การ์เดินทางไปกับทัวร์นั้น มันก็สบายดี แต่มันไม่ได้อรรถรสหรือฟิวการท่องเที่ยวแบบอันแน่ออนทัวร์ เพราะสาถนที่ไปก็ได้ไปตามสถานที่ท่องเที่ยวที่ทัวร์พาไป โดยจังหวัดแรกที่ผมได้เยือนก็คือจังหวัดเสียมเรียบหรือเสียมราษของกัมพูชาเท่านั้น แต่การท่องเที่ยวแบบนี้ไม่ใช่ตัวผมเลยกลับมาจากกัมพูชาครั้งนี้ผมคิดว่าเดี๋ยวผมต้องแบคแพคไปเองดีกว่า ผมจึงตัดสินใจเดินทางด้วยตนเองโดยที่ยังไม่รู้ว่าจะไปไหนดี เพราะที่กัมพูชาคนไทยน้อยคนนักที่จะเดินทางไปเที่ยวแบบลุย ๆ เวลาหาข้อมูลการเดินทางทางสื่อทั่วไปก็น้อยมาก แต่สิ่งเหล่านี้ก็ห้ามผมไม่ได้ด้วยความอยากลองอยากเห็นเลยตัดสินใจว่าผมจะเริ่มต้นจากจังหวัดใกล้ ๆ ประเทศไทยก่อนดีกว่าเพราะหากมีอะไรจะได้กลับเข้าประเทศได้ง่าย โดยที่ผมยังไม่มีจุดหมายไปที่ไหนเลย ด่านที่ผมใช้เข้ากัมพูชาในตอนแรก ๆ คือด่านปอยเปต เพราะที่นี่เป็นด่านสากลสุดแล้วสำหรับการเข้าไปยังประเทศกัมพูชา โดยเฉพาะเวลาเข้าไปเราจะเจอกับคนไทยที่ชอบไปเสี่ยงดวงที่ปอยเปต กับเจอคนไทยที่ซื้อทัวร์ที่รออยู่หน้าด่านทำให้ผมอุ่นใจได้บ้าง แต่หลังจากทำเอกสารเข้ากัมพูชาแล้ว ผมก็ไปยืนงงอยู่หน้าด่านปอยเปตว่าจะไปไหนดี เพราะคนไทยเลี้ยวเข้าคาสิโนไปหมดแล้ว ส่วนคณะทัวร์ก็มีไกด์กัมพูชามารับไป ผมยืนงงไม่รู้จะเริ่มขึ้นรถที่ไหน หรือจะทำอะไรก่อนดี ไม่เกิน 5 นาทีแค่นั้นแหละก็มีคนกัมพูชามาล้อมหน้าหลังเพื่อจะให้เราเดินทางไปกับเขา หรือพยายามเกลี้ยกล่อมให้ใช้บริการเขา ซึ่งครั้งแรก ๆ ผมก็โดนหลอกครับ เพราะไม่รู้อะไรเลย แต่ก็ถือว่าเป็นประสบการณ์สำคัญสำหรับไปเที่ยวกัมพูชา (ครั้งหลัง ๆ เวลาเข้ากัมพูชาไม่ได้กินผมแล้วครับผมรู้ทัน) แต่เป็นเรื่องที่โชคดีของผมเช่นกันที่ได้ข้อมูลจากไกด์อาสาหน้าด่านแนะนำที่เที่ยวให้ไปพะตะบอง โดยที่เขาอาสาหาที่พักหาไกด์ที่นั่นให้แต่ผมกะว่าไปลุยเอาดาบหน้าดีกว่าทั้ง ๆ ที่ไม่มีข้อมูลอะไรอยู่ในมือเลย หลังจากที่ผมเดินทางด้วยรถประจำทางไปถึงพะตะบองแล้วผมก็ได้เจอกับมอเตอร์ไซด์รุ่นน้องที่เคยมาทำงานในไทย แค่มองตาเขาผมก็รู้เลยว่านี่แหละคือกุญแจสำคัญที่จะทำให้ผมเที่ยวกัมพูชาได้ทั่วประเทศกัมพูชา ตั้งแต่นั้นมาผมก็เริ่มเที่ยวกัมพูชา โดยใช้รถประจำทางและมอเตอร์ไซค์รับจ้างคนนี้ที่เราสนิทกันจนเหมือนกับว่าเป็นเพื่อนกันเลยไปแล้ว และทุกวันนี้ผมเดินทางกัมพูชาเกินครึ่งประเทศแล้ว ภาษากัมพูชาที่ผมรู้ก็เริ่มดีขึ้นมาก และก็เริ่มเรียนรู้วัฒนธรรมของคนกัมพูชาซึ่งคล้ายกับคนไทยเราไม่น้อย และรู้ว่าที่กัมพูชาไม่น่ากลัวเท่ากับที่หลาย ๆ คนกลัว ผมจึงตั้งใจว่าจะเดินทางเที่ยวไปจนทั่วประเทศกัมพูชาให้ได้เร็ว ๆ นี้ |
 |
เขื่อนตำหนักอำไพ จังหวัดโพธิ์สัตว์
เป็นเขื่อนที่น้อยคนนักที่จะได้รู้จัก ยิ่งสำหรับคนไทยแล้วผมบอกได้เลยว่าถามใคร ใครก็ไม่รู้คือเขื่อนอะไรอยู่ที่ไหน ผมเลยอยากจะแชร์ประสบการณ์การเดินทางมาที่เขื่อนนี้ว่ามันสุดยอดมากเลย เอาแบบว่านั่งมอเตอร์ไซค์ตูดด้านก็ว่าได้ ผมมากับดามอเตอร์ไซค์เขมรที่รักกันเหมือนพี่น้อง เริ่มต้นมาจากจังหวัดพะตะบองเที่ยวไปเรื่อยจนถึงจังหวัดโพธิสัตว์ โดยการเที่ยวของผมจะไปถามชาวบ้าน หรือไปตามทางเห็นอะไรน่าสนใจก็จะไป แต่เส้นทางมาที่เขื่อนตำหนักอำไพ เราได้ถามคนในพื้นที่ว่าที่ไหนน่าเที่ยว และไปไม่ไกล เขาก็บอกไปทางนั้นทางนี้แล้วไปถามคนข้างหน้าต่อ ถามทำไมผมรู้เพราะคนที่ผมถามพูดไทยได้ชัดแจ๋วเลย ไปไม่ยากแต่ที่ไหนได้ใครจะไปเชื่อถ้ามาตามเส้นทางหลักถึงเขื่อนตำหนักอำไพไปนานแล้ว แต่เส้นที่ผมมาเขาบอกเป็นทางลัดตั้งหลายกิโลเมตร ให้วิ่งเลาะคลองชลประทานไปต้องบอกก่อนว่าคลองชลประทานในกัมพูชาตอนนี้ มันเหมือนกับคลองบ้านเราที่ใช้คลองเป็นเส้นทางคมนาคม ดังนั้นถนนที่ผมขี่มอเตอร์ไซค์มากับดาเป็นทางคันนา แถมมีหลุมบ่อตลอดเส้น ไอ้ใจก็กลัวรถยางจะรั่ว หรือว่ารถจะเสีย เพราะว่าไม่มีสัญญาณโทรศัพท์กับบ้านคนเลย มีแต่ทุ่งนากับท้องฟ้าเราได้แต่ขับเลาะคลองและภาวนาให้ไปเจอเขื่อนตำหนักอำไพเร็ว ๆ ทีเถอะ เราเดินทางไปจนสุดทางไม่รู้ว่ากี่กิโลแต่รู้ว่ามันนานมาก นานจนก้นผมระบมมาก ๆ เลย จนมาถึงเขื่อนตำหนักอำไพ ผมบอกได้เลยว่าที่นี่ค่อนข้างนสมบูรณ์มาก แหล่งน้ำของเขา ธรรมชาติของเขามันยังครบอยู่ ไม่มีคนมาเที่ยวช่วงนี้มีแต่คนมาหาปลาก็หลายคน บางคนใช้เบ็ด บางคนใช้แห บางคนใช้เครื่องมือดัก และผมก็อดไม่ได้ที่จะเข้าไปสอดรู้สอดเห็นร่วมแจมดูเขาหาปลาด้วย มันสุดยอดมากเลยผมไม่รู้ว่าที่นี่สมบูรณ์ขนาดนี้ ผมจำได้ว่าตอนเด็ก ๆ ผมลงไปจับปลาในคลองก็เจอนแบบนี้เลย ผมเห็นคนกัมพูชาเหวี่ยงแหทุกครั้งจะได้ปลาหลายตัว ส่วนปลาที่เห็นผมไม่ค่อยได้เห็นเลยในประเทศไทยระยะหลัง ๆ ผมเดินเล่นรอบ ๆ เขื่อนตำหนักอำไพแต่ไม่มีร้านค้าซักกะร้านเลย สอบถามชาวบ้านได้ความว่าคนจะมาเที่ยวเยอะก็ช่วงสงกรานต์ เยอะจนคนแน่นไปหมด แต่ไงมันผิดกับวันนี้ที่ผมได้เห็น แต่ผมก็เห็นรูปป้ายโฆษณาที่เขาเชิญชวนให้มาเที่ยว ว่าเวลาช่วงหน้าท่องเที่ยวคนจะเยอะจริง ๆ เอาเป็นว่าให้ลองมาดูแล้วจะรู้ว่าธรรมชาติในจังหวัดโพธิสัตว์ของกัมพูชายังสมบูรณ์อยู่มากเลย |
|
ตลาดเสียมเรียบ จังหวัดกันดาล
เป็นตลาดเล็ก ๆ ที่เป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดกันดาล มีขนาดของตลาดไม่ใหญ่แต่ความน่าสนใจของตลาดที่นี่คือ เป็นตลาดชาวบ้านของแท้ เพราะตลาดมีร้านค้าตั้งอยู่ติดกับชายคาบ้านในหมู่บ้านเสียมเรียบเลย หรือบางร้านค้าก็เอาใต้ถุนบ้านเป็นที่ตั้งร้านค้าเพราะง่ายต่อการเก็บของ ส่วนวิถีชีวิตชาวบ้านในตลาดเสียมเรียบก็เรียบง่าย เพราะขายของราคาไม่แพงมีตั้งแต่พืชพักสวนครัว ไก่ เนื้อหมู เนื้อวัว ปลา ทุกอย่างเอามาแขวนให้เห็นเป็นตัว ๆ ผมมีโอกาสได้ชิมขนมครกแบบกัมพูชาร้อน ๆ จากเตาทริปนี้ที่ตลาดเสียมเรียบ โดยคิดว่ารสชาติน่าจะมัน ๆ หวาน ๆ คล้ายกับประเทศไทยเรา เพราะว่าที่หยอดขนมครก รวมถึงแป้ง และวิธีการหยอดขนมครก หรือการแคะขนมครกของกัมพูชา เหมือนกันประเทศไทยเราเปี๊ยบเลย ผมให้ป้าเจ้าของร้านแคะขนมครกที่เพิ่งสุกมาชิมคิดว่าไม่มีอะไร แต่ว่าเขามีน้ำจิ้มเสริฟมาด้วย น้ำจิ้มของเขามีน้ำเชื่อมกับน้ำกะทิ ผมก็เลยงงว่าทำไมต้องมีน้ำจิ้มด้วยแล้วอย่างงี้คนที่ลดความอ้วนเขาจะกินได้เหรอ แต่พอชิมขนมครกคำแรกก็ต้องอ๋อเลย เพราะว่าขนมครกของเขาจืดมากจืดยังกับเอาแป้งมาทำขนมครกโดยไม่ปรุงรสอะไรเลย จึงเข้าใจแล้วว่าทำไมต้องมีน้ำจิ้มมันเป็นแบบนี้นี่เอง แต่รสชาติของน้ำเชื่อมกับน้ำกะทิของเขาก็มีรสชาติมัน ๆ ไม่หวานมากเท่าไร อันนี้ก็เป็นสีสันการกินได้ชิมรสขนมพื้นบ้านของคนกัมพูชาที่ผมได้ไปสัมผัสมาที่ตลาดเสียมเรียบ จังหวัดกันดาล |
 |
|
 |
ทำค้างคาวทอดสดอาหารราคาแพงพะตะบอง
ค้างคาวทอดในกัมพูชาทริปนี้ ต้องบอกได้เลยว่าแพงเวอร์ แถมผมยังถูกคนพะตะบองหลอกอีกว่าเป็นค้างคาว ซึ่งราคาจานละ 450 บาท ไทย ด้วยความที่ว่าผมไม่เคยกินเลยอยากจะลองดูว่ามันอร่อยแค่ไหน แล้วมันมีรสชาติเป็นไง เลยต่อรองราคาให้ร้านค้าลดราคาให้ได้ไหม ซึ่งเขาไม่ยอมลดราคาให้ผมเลย เพราะเห็นผมเป็นคนต่างชาติ งานนี้โดนฟันหัวแบะ ผมพยายามจะขอเขาเข้าไปถ่ายวิธีการทำค้างคาวทอดว่าทำไมมันแพงเวอร์จัง ซึ่งเจ้าของร้านไม่ให้ถ่าย ผมก็ไม่รู้ว่าเขาห่วงสูตรหรือว่าอะไรทำไมถึงยากเย็นผมเลยไม่เอา เราเลยเจรจาไปว่าถ้าจะให้ซื้อต้องให้ถ่ายวิธีการทำค้างคาวทอดให้ดูร้านค้าก็ตกลง พอเข้าไปดูก็ยังนึกว่าเป็นค้างคาว แต่กลับมาดูคลิปวีดีโอไหงมันเป็นนกเห็น ๆ เลย ผมโดนต้มเปื่อยเลยงานนี้ยังขำตัวเองไม่หาย ส่วนรสชาติก็เหมือนนกจริง ๆ แหละ ร้านที่ผมไปนั่งทานกับดาซึ่งเป็นคนเขมร อยู่ที่ริมอ่างเก็บน้ำกอมปิงปวย เป็นสถานที่ท่องเที่ยวพระตะบอง แถมทริปนี้ยังมีสาวสวยจากพะตะบองมาเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้ด้วย น้ำลายจะไหล
|
|
โรงแรมบุปผา เกาะกง
อันแน่ออนทัวร์ได้เดินทางไปเที่ยวเกาะกง โดยทริปนี้ได้ค้างคืนที่พักในเกาะกงสองคืน ซึ่งเป็นโรงแรมของคนไทยไปเปิดให้บริการที่นั่น ผมรู้จักข้อมูลนี้ทางอินเตอร์เน็ตว่าที่นี่ให้บริการห้องพักในราคาไม่แพง ราคาคืนละประมาณ 300 บาท พร้อมเครื่องอำนวยความสะดวก แอร์ ทีวี น้ำอุ่น ตู้เย็น Wifire ส่วนห้องพักมีหลายห้องไม่ต้องกลัวเต็ม ติดกับโรงแรมบุปผามีบริการนวดเขมรแผนไทยก็สามารถเข้าไปใช้บริการได้ โรงแรมบุปผาตั้งไม่ไกลจากแม่น้ำเกาะกง หน้าทางเข้าซอยมีร้านอาหารบริการติดกับบริเวณริมแม่น้ำ ด้านหน้าโรงแรมมีบริการมอเตอร์ไซค์รับจ้าง และไม่ไกลกันนักมีบริการมอเตอร์ไซค์ให้เช่าขับเองอีกด้วย |
 |
|
