พระราชวังจันทน์ ศาลสมเด็จพระนเรศวร อ.เมือง จ.พิษณุโลก

ตั้งอยู่ภายในกำแพงเมืองพิษณุโลกฝั่งตะวันตกของแม่น้ำน่าน ตรงข้ามกับวัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหาร เป็นพระราชวังโบราณเพียงแห่งเดียวใน จ.พิษณุโลก ที่ยังคงเหลือร่องรอยหลักฐานปรากฏมาถึงปัจจุบัน แต่เป็นที่น่าเสียดายที่หลักฐานโรงสร้างส่วนใหญ่ถูกทำลายไปเกือบหมด คงเหลือที่เป็นรากฐานของกำแพง และอาคารเท่านั้น แม้จะเหลือหลักฐานไม่มากนัก พระราชวังจันทน์แห่งนี้ก็มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ โดยมีการตั้งข้อสันนิษฐานว่าพระราชวังจันทน์ เคยเป็นที่ประทับของพระมหากษัตริย์ตั้งแต่สมัยสุโขทัย หรือสมัยอยุธยาตอนต้น ดังหลักฐานทั้งจารึกและเอกสารที่กล่าวถึงการประทับอยู่ในเมืองพิษณุโลก ของกษัตริย์ตั้งแต่สมัยสุโขทัยจนถึงสมัยอยุธยา
พระราชวังจันทน์จากหลักฐานทางโบราณคดี มี 4 สมัยด้วยกัน ได้แก่
พบว่าสิ่งที่มีสภาพค่อนข้างดีคือแนวกำแพงวังส่วนอาคารต่าง ๆ นั้นเหลือหลักฐานน้อยมาก จากหลักฐานที่พบสามารถแบ่งแยกยุคสมัยการใช้พื้นที่บริเวณพระราชวังจันทน์ได้ดังนี้
พระราชวังจันทน์ในสมัยที่หนึ่ง อยู่ในช่วง พุทธศตวรรษที่ 20-21 หรืออยู่ช่วงสมัยสุโขทัยตอนปลาย-อยุธยาตอนต้น
พระราชวังจันทน์สมัยที่สอง อยู่ในช่วง พุทธศตวรรษที่ 21-22
พระราชวังจันทน์สมัยที่สาม อยู่ในช่วง พุทธศตวรรษที่ 21-22
พระราชวังจันทน์สมัยที่สี่ อยู่ในช่วง พุทธศตวรรษที่ 22-23 (พ.ศ.2150-2250)
บริเวณภายในพระราชวังจันทน์ ยังเป็นที่ตั้งของศาลสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ตัวศาลเป็นศาลาทรงไทยโบราณตรีมุข พระรูปสมเด็จพระนเรศวรมหาราชมีขนาดเท่าองค์จริง ประทับนั่ง พระหัตถ์ทรงพระสุวรรณภิงคารหลั่งน้ำในพระอิริยาบถประกาศอิสรภาพที่เมืองแครง สร้างโดยกรมศิลปากร เสร็จเมื่อปี พ.ศ. 2404 มีการจัดงานสักการะพระบรมรูปในวันที่ 25 มกราคมของทุกปี ซึ่งเป็นที่เคารพนับถือของประชาชนโดยทั่วไป ในช่วงเย็นประชาชนในระแวกจะมาออกกำลังกายบริเวณดังกล่าว

อยู่ถัดจากศาลากลาง จ.พิษณุโลก ไปทางทิศเหนือ ประมาณ 600 เมตร