ทริปการเดินทางเที่ยวทวายในช่วงแรก ๆ ผมยังเกร็ง ๆ ยังกลัว ๆ ยังกล้า ๆ ไม่ค่อยอยากจะเข้ารู้จักมักจี่กับคนทวายซักเท่าไร เพราะอันดับแรกกลัวไปบ้านอื่นเมืองอื่น ไม่รู้ว่าประเพณีวัฒนธรรมเขาเป็นยังไง ไม่รู้ว่าเขาจะรังเกียจคนไทยไหม หรือว่าเขาชอบคนไทยไหม เพราะมีหลายเรื่องที่คนไทยทำแล้วชาวพม่ารู้สึกไม่ชอบก็มี แต่ผมก็ลืมไปว่าชาวทวายนี่แหละเคยเป็นแผ่นดินสยามในอดีตเรื่องความที่คนทวายจะรังเกียจคนไทยน่าจะไม่ค่อยมีเพราะเชื้อสายคนทวายส่วนหนึ่งก็ยังเป็นคนไทย และเท่าที่ผมได้เดินทางมาทวายมากขึ้นเรื่อย ๆ ก็รู้ว่าคนทวายไปทำงานในประเทศไทเยอะมา เวลาเราเข้าไปเที่ยวทวายคนส่วนหนึ่งในทวายจะพูดไทยได้ ดังนั้นการไปเที่ยวทวายก็ไม่ใช่เรื่องน่ากลัว ยิ่งถ้าเราพูดภาษาไทยแล้วคนทวายฟังไม่ออกคนที่ฟังออกเขาจะมาช่วยแปลให้ ผมได้คุยกับเพื่อนในทวายคนหนึ่งเล่าให้ฟังว่า คนในทวายส่วนใหญ่ไปทำงานในเมืองไทย เพราะส่วนใหญ่คนทวายไม่ใช่คนรวย ถึงจะเป็นคนรวยก็ตามก็ประกอบอาชีพในทวายค่อนข้างลำบาก ต้องรวยจริงถึงทำธุรกิจในทวายได้ เวลาผมเดินไปไหนผมเจอคนทวายที่พูดไทยได้ก็จะถามว่าทำงานที่ไหนในไทย ทุกคนจะตอบไม่เหมือนกันแต่ผมสังเกตุจากหน้าตาและรูปร่างตามแถวหมู่บ้านประมง หรือคนในเมือง ส่วนใหญ่จะเข้ามาทำงานในประเทศไทยที่จังหวัดสมุทรสาคร ทำงานในโรงงาน แต่ถ้าเป็นหญิงสาวหน้าตาดี ๆ ส่วนใหญ่จะไปทำงานที่ภูเก็ต ระนอง กระบี่ พังงา ประจวบฯ อยู่แถวโรงแรม รีสอร์ท ร้านอาหาร ประมาณนี้ ส่วนคนที่มีเงินหน่อยก็มาเปิดกิจการในกรุงเทพ หรือแถวสมุทรสาครก็มี อาทิ ร้านเสริมสวย ร้านอาหาร รับส่งหรือต่อเอกสารคนพม่าด้วยกัน แต่เดี๋ยวนี้ผมเจอเด็กทวายหลายคนที่เข้ามาเรียนในประเทศไทย และผมก็มีเพื่อนเป็นนักเรียนพม่าในไทยแล้ว นี่แหละจึงเป็นเหตุผลที่ผมจะเข้าไปเที่ยวทวายบ่อยขึ้นเรื่อย ๆ เพื่อเดินทางไปเมืองอื่นต่อ ทริปการเดินทางนี้ผมเดินเข้าไปยังตัวหมู่บ้านโมซิก ซึ่งเป็นหมู่บ้านที่ผมมาดูตลาดโบราณขายของกับพื้นทรายริมชายหาดอันดามัน เพื่อดูวิถีชีวิต ความเป็นอยู่ ดูธรรมชาติรอบ ๆ หมู่บ้านว่าเป็นยังไงบ้าง และก็ไม่ผิดหวังทุกคนในหมู่บ้านริมทะเลโบชิกให้การต้อนรับผมเป็นอย่างดี ผมเจอกับสาวพม่าริมทะเลโบซิกเอาใบอะไรซักอย่างไว้บนหัว แต่ผมก็พยายามจะบอกเขาว่าขอถ่ายรูปหน่อยโดยพูดภาษามือและภาษาอังกฤษ แต่เขาไม่เข้าใจคงคิดว่าผมจะเอาของบนหัวเขามาไว้บนหัวเรามั๊ง เขาก็ยังงงเพราะภาษาที่เราใช้ไม่เหมือนกัน แต่ไม่เป็นไรผมก็เดินเรื่อย ๆ ในหมู่บ้านโมซิกซักพักหนึ่งดูโน่นดูนี่ไปเรื่อย ๆ จนเขาเห็นผมสนใจก็เลยชวนผมไปเที่ยวในหมู่บ้านเขาอีกด้วยการส่งซิกภาษามือให้ไปเที่ยวในหมู่บ้านชาวประมงพวกเขา และนี่ผมก็ได้เห็นอะไรหลาย ๆ อย่างที่คนส่วนใหญ่ไม่รู้ หรือคนส่วนใหญ่กลัว เพราะคนเหล่านั้นพยายามปิดกั้นตัวเอง ซึ่งต่างกับผมเลย เพราะผมอยากจะเรียนรู้ อยากจะได้เห็นให้เป็นประสบการณ์ชีวิตที่หาไม่ได้ในห้องเรียนหรืออินเตอร์เน็ต เพราะผมได้สัมผัสถึงกลิ่นไอธรรมชาติ รสชาติอาหาร และได้เข้าถึงธรรมชาติที่แท้จริงในสถานที่แห่งนี้อีกด้วย