ส้มตำพม่าแปลกมากที่ไม่ใช่ครก ผมมาเจอร้านนี้ในเมืองมะริดโดยเผอิญ เป็นร้านข้างทางติดถนนในหมู่บ้านนี่แหละ ส่วนหน้าร้านส้มตำตั้งอยู่ในบริเวณริมหน้าบ้านที่เป็นร้านขายของ พอผมเดินมาถึงหน้าร้านส้มตำร้านนี้ มีลูกค้าคนหนึ่งกำลังสั่งส้มตำอยู่เลยแล้วเขาก็บอกว่านี่เป็นส้มตำเมืองมะริดให้ลองกินดู ซึ่งตอนแรกผมก็คงเหมือน ๆ กับส้มตำทั่ว ๆ ไปนี่แหละ เพราะผมเคยกินส้มตำแบบพม่าในเมืองทวายมาครั้งหนึ่งแล้วคงน่าจะมีวิธีการทำที่ไม่แตกต่างอะไรกันมากนักหรอก อาจจะมีเครื่องเท่านั้นแหละที่อาจไม่เหมือนกัน เมื่อแม่ค้าลงมือทำผมไม่เห็นครกกับสากกะเบือเลย แล้วเขาจะทำส้มตำยังไงเนี๊ยะผมคิดฉงนใจซักพัก เลยนั่งดูวิธีการทำซักพักหนึ่งถึงได้สังเกตุเห็นเส้นมะละกอที่อยู่ในกะละมังคงน่าจะมีการปรุงไว้แล้วด้วยวิธีการตำหรือปล่าว หรืออาจจะเป็นการคลุกเคล้าด้วยมือเปล่ากันแน่ เพราะคนพม่าแบบชาวบ้านนิยมใช้มือในการปรุงอาหารและรับประทานอาหาร ผมก็ไม่แน่ใจนะครับว่าเขาใช้อะไรในการคลุกเคล้าส้มตำแต่ว่าตอนที่ผมสั่งเขาใช้มือเปล่าหยิบเส้นมะละกอที่ปรุงมาแล้วใส่ลงไปในชาม จากนั้นเขาก็จะใส่เครื่องปรุงอื่น ๆ ตามมาซึ่งผมไม่รู้ว่าเป็นอะไรบ้างแต่ก็น่าจะเดา ๆ ได้ว่าในถ้วยนั้นมีน้ำเชื่อม แล้วก็ใส่ผงน้ำตาล หรือแป้งอะไรซักอย่างหรือเปล่า จากนั้นตามด้วยพริกป่น แล้วก็ใส่กระเทียมเจียว แล้วเขาก็ส่งให้ผมทั้งถ้วย เขาพยายามบอกว่าส้มตำภาษาพม่าเรียกว่า "ชารัล" น่าจะคำนี้นะ จากนั้นผมก็นำมาคลุกเคล้าด้วยช้อน ในถ้วยนั้นมีเส้นมะละกอที่ปรุงแล้วมีมะนาวอยู่หนึ่งเสี้ยวแล้วก็เครื่องปรุงที่แม่ค้าพม่าใส่มา ผมคลุกเคล้าให้ทั่วแล้วชิมครับ บอกได้เลยว่ารสชาติก็อร่อยดีเหมือนกับส้มตำไทยนี่แหละ แต่ไม่แซ่บเหมือนส้มตำไทย ส่วนหนึ่งผมคิดว่าเขาใช้มะละกอปรุงไว้ก่อนแล้วมันเลยทำให้ความแซ่บหายไปนะ ชามนี้เขาให้ผมทานฟรี ผมพยายามจะถามเขาว่าราคาชามละเท่าไรมากกว่า แต่เขาบอกว่าไม่ต้องจ่าย แต่ผมอยากจะถามเขาว่าราคาชามละเท่าไรเท่านั้นแหละจะได้ประดับความรู้ไว้ ส่วนชามนี้ผมทานหมดชามครับ ทานไปนั่งคิดไปเขาคลุกเส้นมะละกอด้วยวิธีไหนผมก็ถามไม่ถูกเอาไว้คราวหน้าผมมามะริดใหม่ผมจะถามวิธีการทำส้มตำมะริดมาฝากอีกทีครับ